Alhamdulillah... sebagai satu daripada beratus-ratus (mungkin beribu-ribu) tanda 'demokrasi' pilihan raya umum persekutuan dan negeri telah selamat dijalankan. Suka, duka, gembira, puas hati, kecewa, marah dan 1001 perasaan berbaur dalam jiwa seluruh warganegara. Namun beigutulah... itulah realitinya : demokrasi bukanlah yang terbaik untuk dianut : sama seperti sekularisme, komunisme, nasionalisme dan segala macam -isme yang pernah wujud. Namun, setakat ini: demokrasi memberi sedikit kelebihan kepada insan untuk bernafas, sementara menunggu khilafah Islamiah tulen terdiri. Lantaran itu, mahu atau tidak kita terpaksa menerima apa yang dikatakan "majoriti itu kuasa". Maka, untuk mendapatkan majoriti, pelbagai jenis kuasa digerakkan : daripada kuasa luhur wahyu Ilahi kepada kuasa serakah tunggangan iblis! Apa-apapun, tahniah kepada sleuruh warganegara Malaysia yang telah memilih secara sedar, waras dan pertimbangan.
Walau apa-apapun, pascapilihanraya menuntut lebih daripada sekadar seruan "terima" atau "tolak". Yang utama ialah mereka yang terpilih memikul amanat warganegara (sekali gus menjunjung amanah Allah) perlu mula berfikir. Berfikir untuk kebaikan tanah air. Berfikir untuk kebaikan anak-cucu pewaris negara, bukan keseronokan diri kita kini semata-mata. Salah satu yang menurut hemat saya perlu diteliti dengan sebijak-bijak dan sedalam-dalamnya ialah tentang "janji untuk mengkaji penerimaan UEC bagi kemasukan ke IPTA dan perjawatan awam dinegara ini". Jika dilihat dalam manifesto Pakatan Rakyat, secara jelas mereka menyatakan bahawa mereka akan mengiktiraf sijil UEC untuk keperluan seperti yang disebutkan tadi. Sementara itu, barisan Nasional pula tidak menyebut tentang perkara ini dalam :Aku Janji" mereka, tetapi Perdana Menteri telah mengadakan dua kali pertemuan dengan persekutuan persatuan pendidik dan pengelola sekolah Cina sebelum pilihan raya diadakan.
Maka, saya berminat untuk meneruskan pembicaraan tentang sejauh manakah kewajaran UEC diterima dalam sistem pendidikan kebangsaan dan impak 'penerimaan UEC' kepada pembentukan bangsa Malaysia dalam blog ini.
Sekiranya anda mempunyai maklumat, pengetahuan, ilmu serta maklum balas, mungkin boleh berkongsi idea dan pandangan yang rasional dan berilmiah agar boleh dimanfaatkan oleh kita bersama.
Walau apa-apapun, pascapilihanraya menuntut lebih daripada sekadar seruan "terima" atau "tolak". Yang utama ialah mereka yang terpilih memikul amanat warganegara (sekali gus menjunjung amanah Allah) perlu mula berfikir. Berfikir untuk kebaikan tanah air. Berfikir untuk kebaikan anak-cucu pewaris negara, bukan keseronokan diri kita kini semata-mata. Salah satu yang menurut hemat saya perlu diteliti dengan sebijak-bijak dan sedalam-dalamnya ialah tentang "janji untuk mengkaji penerimaan UEC bagi kemasukan ke IPTA dan perjawatan awam dinegara ini". Jika dilihat dalam manifesto Pakatan Rakyat, secara jelas mereka menyatakan bahawa mereka akan mengiktiraf sijil UEC untuk keperluan seperti yang disebutkan tadi. Sementara itu, barisan Nasional pula tidak menyebut tentang perkara ini dalam :Aku Janji" mereka, tetapi Perdana Menteri telah mengadakan dua kali pertemuan dengan persekutuan persatuan pendidik dan pengelola sekolah Cina sebelum pilihan raya diadakan.
Maka, saya berminat untuk meneruskan pembicaraan tentang sejauh manakah kewajaran UEC diterima dalam sistem pendidikan kebangsaan dan impak 'penerimaan UEC' kepada pembentukan bangsa Malaysia dalam blog ini.
Sekiranya anda mempunyai maklumat, pengetahuan, ilmu serta maklum balas, mungkin boleh berkongsi idea dan pandangan yang rasional dan berilmiah agar boleh dimanfaatkan oleh kita bersama.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan